Imker Alexander van de Zilveren Bij laat met een traan in de ogen de enorme ravage zien: tientallen honingraten vol dode bijen, velen onvolgroeid. Van de acht volkeren hebben zes de winter niet overleefd. Het bleek een rampjaar, overigens voor alle imkers in ons land. "Ik ben hier al veertien jaar te gast, een perfecte plek om honingbijen te houden. Maar zo bar als deze winter heb ik nog niet meegemaakt. Vermoedelijk is het atypische weer van vorig jaar de oorzaak: een warme, droge zomer gevolgd door een koude start van de herfst en plotseling weer een warm najaar. De varoamijt, een voor bijen gevaarlijke parasiet, kon in die ongewone overgang toeslaan. De mijt verspreid een virus dat dodelijk is voor bijen."
Hoewel de klap groot was, heeft de imker zich enigszins herpakt. "Gelukkig is één volk nog in goede staat en een ander okay. Wel is de financiële schade groot. Nieuw volkeren opbouwen kost jaren, met slechts beperkte honingomzet om de kosten te dekken. Ik zie wel een voordeel: ik kan de bijenkasten anders inrichten en meer anti-varaomijt maatregelen treffen om nog zo'n rampjaar te voorkomen. Het klimaat fluctueert meer, ik moet me daar op aanpassen."
Is er nog iets wat bewoners kunnen doen? "Zeker! Plant bij-vriendelijke bloemen en planten. Liefst doorbloeiers die ook vanaf de maand juni bloeien en stuifmeel geven. Je kunt ernaar vragen in het tuincentrum. Als er dit bloeiseizoen genoeg te halen is voor de bijen, kan ik met minder volkeren hopelijk toch nog wat honing maken voor de verkoop."
