Onze schapen grazen het gras kort zodat zeldzamere planten kunnen groeien en bloeien op het terrein. Eén plant laten ze onaangeroerd: de wouw. Op de inmiddels kale percelen staan die nog fier overeind. En de schapen lopen er niet zonder reden omheen, want ze kunnen er zelf goed ziek van worden. Als er opmerkelijke planten en bloemen op de Zilveren Schaats staan bellen we even met de vermaarde bioloog Wim Vuik, een van onze fans. Volgens hem groeit wouw vooral op plekken die zanderig zijn en waar de plant vol in de zon staat, zoals in de duinen. Het is een droogteminnaar die flink profiteert van de warmte en droogte de laatste jaren in Nederland. Wouw groeit waar weinig andere planten het aandurven zoals langs het spoor en in de middenbermen van de snelwegen. Als het er maar rustig, kaal en verlaten is. Ook op zandstrandjes langs rivieren duikt wouw weleens op. Doorgaans verdwijnt wouw dan weer snel, maar op de Zilveren Schaats komt de soort al langere tijd voor. En dat is mooi, want wouw is een magneet voor veel insecten, wat weer aantrekkelijk is voor vogels. Vroeger werden de blaadjes en zaden gebruikt om wol geel te verven. De Engelse bijnaam is dan ook 'dyer's rocket' (verfraket).
