Foto: zicht op de oude gedekte weg met beschermingswallen aan de Oostzijde
Het is officieel: de Nieuwe Hollandse Waterlinie is vandaag uitgeroepen tot UNESCO-monument. De gedekte weg met het kenmerkende wallenpatroon op het terrein van de Zilveren Schaats is onderdeel van de 19de eeuwse verdedigingswerken en dus mogen wij als vereniging met trots zeggen ook een steentje bij te dragen aan het beheer van een werelderfgoed!
Gedekte verbindingsweg
De 85 kilometer lange Nieuwe Hollandse Waterlinie was een uitbreiding van de oude linie en omsloot in 1870 ook de stad Utrecht. In de Vestingwet van 1874 werd de Nieuwe Hollandse Waterlinie alweer gemoderniseerd opdat de forten de toenemende schietkracht van artillerie uit die tijd konden weerstaan. Onderdeel van de maatregelen was het aanleggen van een zogenaamde gedekte weg tussen de fort De Bilt (bij de Berekuil) en fort Vossegat (nu Kromhoutkazerne). Doel was dat soldaten (en hun paarden) die zich tussen deze forten verplaatsten, voortaan door een hoge wal beschermd werden voor vuurkracht vanuit het oosten. Daarvoor werd in 1877 de Ridderschapskade aan de stadszijde tot 15 meter verbreed met een hoogte van 3 meter. Hoewel de beschermingswallen in de loop der jaren zijn ingeklonken, is het patroon van de gedekte weg nog altijd goed in het landschap te zien.
De grond die voor deze wallen nodig was werd ter plekke uitgegraven. Daar ontstond aan de stadszijde een militair water van 450 meter lang, 40 meter breed en een kleine 2 meter diep, de huidige watergang de Zilveren Schaats, die later werd verbonden met de Biltse Grift en de Minstroom.
